- кайфар
- I[کيفر]кит. ҷазои кори бад, сазои кори нек, подоши амал, мукофоти амал (хоҳ нек бошад, хоҳ бад); сазо, ҷазо; кайфар ситондан интиқом (ниқор) гирифтанII[کيفر]кит. зарфе, ки ба он ширу ҷурғот мерезанд; хурмача
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.